Ik heb me hier altijd thuis gevoeld

Marquerite Modderkreeke

Marquerite Modderkreeke werd in 1928 geboren in Rotterdam. Na het overlijden van haar vader wilde haar moeder terug naar Maastricht. Zo kwam de jonge Margriet in 1938 terecht in haar geliefde huisje aan de Cannerweg.

Rok met korte sokjes

'De directeur van Beter Wonen, meneer Boelhauwer, was een kennis van mijn moeder. Hij zorgde ervoor dat we een woning kregen. Zo kwamen we als protestantse ‘Hollanders’ terecht in een katholieke wijk. Ik werd regelmatig uitgescholden voor ‘vuile protestant met blote benen’, omdat ik altijd een rok met korte sokjes droeg. Toch voelde ik me thuis in de wijk. Ik speelde vaak met vriendinnen van de openbare school in de wei tegenover ons huis. En de meeste buren waren aardig en behulpzaam.'

Brandbom in keuken

'Toen ik tijdens de oorlog aan tafel zat te leren, ging het luchtalarm af. Zoals altijd lieten we alles liggen en gingen meteen naar de schuilkelder in de boerderij aan de overkant. Dat was maar goed ook: een brandbom vloog dwars door ons huis en ontplofte in de keuken! De schade was enorm, waardoor we enkele maanden bij mijn tante moesten inwonen voordat het huis weer leefbaar was gemaakt. Mijn leerboek, voor Duits notabene, raakte alleen beschadigd en ligt nu in een museum in Maastricht.'

Verhuizen?

'Halverwege de jaren ’50 leerde ik mijn man kennen. We trouwden in 1958, waarna hij bij ons kwam inwonen. Een jaar later werd onze dochter Maya geboren. Ook zij had hier een fijne jeugd. Eén keer hebben we overwogen om te verhuizen. Het liefst wilden we ‘ons’ huisje kopen, maar dat kon niet. Iets verderop stond wel een huis te koop. Mijn man en mijn moeder wilden ervoor gaan, maar ik wilde niet weg. En nu, op mijn 89ste, woon ik er nog steeds en is het nog grotendeels in de oorspronkelijke staat. Dankzij goede huishoudelijke hulp en thuiszorg kan ik nog even genieten van mijn huisje en tuin, ook al ben ik slecht ter been.'