3 min. leestijd
Aan de Laurierstraat in Heerlen worden 56 appartementen gerenoveerd. Ze worden energiezuiniger en toegankelijk voor senioren. Nog voordat de plannen op papier stonden, ging Woonpunt in gesprek met de bewoners. De werkzaamheden zijn inmiddels in volle gang.
‘We hebben de bewoners al vroeg betrokken bij het maken van de plannen’, vertelt Jimmy
Loontjens, projectontwikkelaar bij Woonpunt. ‘We vroegen hen: wat willen jullie?’ Een
bewonerscomité van 15 mensen werd opgericht en ging in gesprek met de architect
en Woonpunt. De groep was heel verschillend. Van oudere mensen tot gezinnen. Met
allemaal verschillende wensen. ‘We spreken soms niet dezelfde taal. Dan willen
bewoners bijvoorbeeld graag dubbel glas en wij hebben het over betere isolatie.
Eigenlijk bedoelen we dan hetzelfde. Door met elkaar te praten, kom je samen op
een lijn.’
'Goed geluisterd naar de ideeën van het bewonerscomité'
Een seniorencomplex
‘Ons doel was om van de flat een seniorencomplex te maken’, vertelt Jimmy verder. ‘Daarom is bijvoorbeeld de wc bij de badkamer getrokken. Als iemand hulp bij toiletbezoek nodig heeft, dan is daar nu meer ruimte voor. Sommige bewoners vinden dit juist niet fijn, maar als we hen uitleggen waarom we dit doen, dan accepteren ze meestal wel onze keuze. We hebben steeds goed geluisterd naar de ideeën van het bewonerscomité en deze zoveel mogelijk meegenomen in de uiteindelijke plannen.’ Naast toegankelijkheid werd er ook gewerkt aan verduurzaming en het toekomstbestendig maken van de flat. Zo worden de gevels geïsoleerd, alle kozijnen vervangen, er komt mechanische ventilatie en de galerijen worden verbeterd.
Rust en rotzooi
In november 2019 begon de renovatie. Martha van Vlimmeren en haar zoon Hans kunnen erover meepraten. Matha zit in haar nieuwe keuken. ‘Ik ben hier 11 jaar geleden komen wonen. Het huis, waar ik met mijn zes kinderen heb gewoond, werd te groot. Destijds was dit een seniorenflat. Dat sprak mij aan. Ik kwam echt voor de rust. Maar toen er leegstand ontstond, kwamen er ook jongere mensen wonen. Dat vind ik wel jammer, het is nu erg druk hier.’ Hans woont naast haar. Ook hij vindt de flat achteruit gegaan. ‘We horen al jaren dat er verbouwd gaat worden’, zegt Hans. Toen de renovatie daadwerkelijk ging gebeuren, wilde Martha dit liever niet. ‘Ik ben 80 jaar, heb last van mijn longen en hart. Die rotzooi wil ik allemaal niet, daar kan ik niet tegen.’ Martha ging daarom tijdelijk bij haar dochters logeren. Hans lette ondertussen op haar woning.
Duurt te lang
De verbouwing duurde eigenlijk te lang, concluderen moeder en zoon. ‘Het slopen ging snel, maar daarna zagen we dagenlang niemand’, aldus Hans. ‘Ze zeiden dat de werkzaamheden maar twee weken gingen duren, maar bij mij zijn ze langer bezig geweest.’ Jimmy: ‘Dat klopt. De werkzaamheden in de woningen duren in principe twee weken, maar het is ook afhankelijk van de hoeveelheid asbest die we tegenkomen. Daardoor duurt het soms wat langer.’ Hans kon bij zijn moeder logeren en douchen toen zijn appartement werd verbouwd. ‘Er was wel een inloopwoning waar je kon douchen, maar dat vond ik smerig.’
‘Chapeau voor het bouwbedrijf'
‘Het is schitterend geworden’
Uiteindelijk is Martha wel blij met het resultaat. ‘Het is schitterend geworden. Ik heb nu een grote badkamer met een inloopdouche, in de keuken heb ik er drie kastjes bij. En de mechanische ventilatie vind ik ook heel fijn.’ Hans: ‘Chapeau voor het bouwbedrijf, want zij krijgen denk ik veel geklaag te horen van mensen. Kijk, waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. We krijgen wel een vergoeding voor nieuw laminaat.’ Binnenkort worden de voordeur, kozijnen en ramen bij Martha vervangen en dan is haar woning klaar. ‘Ik verheug me op de zomer. Dan kan ik weer lekker op mijn balkon zitten.’
gelezen
Andere edities