In deze rubriek gaat een DT-lid onder het genot van een kop koffie in gesprek met een medewerker over wat hen binnen en buiten Woonpunt opvalt. Deze keer privacy officer & jurist Yannick Dahmen en bestuurder Wim Hazeu.  

Yannick: Het project voor AVG en Informatiebeveiliging zit erop. We hebben het volwassenheidsniveau bereikt dat we voor ogen hadden. Nu zijn Richard Duijzings en ik weer deels terug in onze oude functie. 

Wim: Wat vond je ervan?

Yannick: Een uitdaging. We hadden een dubbele kennisachterstand, als organisatie en ikzelf als persoon. Met dit project heb ik kunnen bouwen aan de organisatie, maar ook aan mezelf. Het was heel leerzaam. Van scratch moest ik beginnen en mijn eigen route kiezen. Daar kijk ik positief op terug, ik zou het zo weer doen.

Wim: Los van de inhoud. De manier waarop we dit projectmatig zijn aangevlogen, biedt voor meer thema’s kansen binnen Woonpunt. Het is volgens mij ook heel goed verlopen. Jullie hadden een heldere analyse aan de voorkant. Vervolgens een duidelijk route en aan het eind konden we er een krul achter zetten. Binnen de tijd en met het beschikbare geld en de middelen, hebben jullie de klus geklaard. Niet voor niets kregen jullie een vet compliment van het directieteam.

Yannick: Daar waren we blij mee. Die beschikbaarheid van tijd en middelen is volgens mij de sleutel van het succes. Daar waar nodig kregen we bijsturing van externen. Dan kan je als organisatie en als personeel stappen maken.

Wim: Waar ben je trots op?

Yannick: De hele structuur die we hebben neergezet. Anders dan mijn voorgangers ben ik bij de basis begonnen en heb ik vervolgens alles verder uitgewerkt. 

Wim: Dit jaar gaan we weer een audit doen. Ik vind het stoer dat jullie laten controleren of ons beleid op het gebied van AVG en Informatiebeveiliging up-to-date is en of we voldoen aan wet- en regelgeving. We hebben dat een paar jaar geleden gedaan en nu weer. Dan kunnen we zien: hebben we de resultaten die we voor ogen hadden ook bereikt?

Yannick: Ik vind die audit prettig. Fijn als we dan een stempel op ons werk krijgen. Het geeft bovendien inzicht in eventuele nieuwe verbeterpunten, want de wereld om ons heen verandert snel. Er is nu al een update van de AVG-regels.

Wim: Weet je wat me lastig lijkt aan jouw werk? Je kan het nog zo goed doen door allerlei risico’s uit te sluiten, voor het succes ben je afhankelijk van andere mensen in de organisatie.

Yannick: Klopt. We moeten zorgen voor basiskennis bij medewerkers. Ook bij nieuwe medewerkers. Daarom is een presentatie van Richard en mij over Informatiebeveiliging en AVG onderdeel van de onboarding. Maar ik had niet zoveel nieuwe mensen verwacht. We moeten het verhaal telkens opnieuw vertellen. De tijd daarvoor vrijmaken, zie ik als uitdaging voor 2023. We moeten voorkomen dat we terug in een dal terecht komen, dat is zonde van het werk afgelopen jaar. Waar zie jij de uitdagingen?

Wim: In de digitale wereld kan iedereen gepiepeld worden. Goede mensen kunnen lijden onder de slechte. Dat zag je wel bij de hack bij Universiteit Maastricht. Dat had enorme impact. Iedereen weet dat dit thema aandacht vraagt. Maar mensen zoals ik die minder in de ICT zitten, vertrouwen op de apparaten en vergeten dat ze zelf stukje van de sleutel zijn. Het veilig omgaan met gegevens is een blijvende opgave, een continu onderdeel van je werk. Die wereld blijft zich ontwikkelen, hackers zijn inventief. Het is goed dat bij ons de kennis daarover binnenshuis is. Als medewerker loop je al snel achter de feiten aan. Daarom is met regelmaat aandacht hiervoor van belang.

Yannick: Over dit onderwerp zou ik wel eens een spreker willen uitnodigen. Of andere luchtige opties willen inzetten om het kennisniveau op te krikken. Daar hangt natuurlijk een financieel plaatje aan. Behoort zoiets tot de mogelijkheden?

Wim: Jij en Richard hebben een degelijke klus geklaard. We moeten zorgen dat de awareness op peil blijft. Als daarvoor het beste werkt om eens uit een ander vaatje te tappen en we zo inspiratie over de bühne kunnen brengen, dan is dat alleen maar de juiste weg. Uiteindelijk verdien je dat terug. Voor meerdere thema’s geldt, dat je verplicht bent om iets op papier te zetten. Maar als je een spiegel voorgehouden wordt, dan gaat het pas leven. Ik heb in dat kader wel eens een foutenfestival georganiseerd. Hoe leer je van je fouten? Via inspiratie kan je heel veel bereiken.

Yannick: Bij AVG heb je te maken met een hoop regels. Maar de kern is juist leren van je fouten, beter ervan worden.

Wim: Heeft jouw werk impact op hoe je privé met zaken omgaat?

Yannick: Het begint thuis, voor iedereen. Ik ben daar heel strak in. Mijn vriendin daarentegen… Is iets te mooi om waar te zijn? Dan klikt ze er al op en accepteert alle cookies. Vervolgens klaagt ze dat ze veel reclame krijgt. Door mijn nieuwe rol, ben ik me er nu wel veel meer bewust van. Jaren geleden was mijn vader slachtoffer van identiteitsfraude. Gelukkig kon hij heel goed aantonen dat het niet om hem ging Maar met alle veranderingen in de wereld moet je privé meer opletten. Ik krijg van collega’s wel eens de reactie: moet dit er ook nog bij? We verwachten veel van medewerkers. Mensen ervaren een hoge werkdruk. Daar moeten we oog voor blijven houden. 

Wim: Nieuwe dingen vragen nieuwe inzet. Bij verandering is de vraag of de hobbel zit in het anders werken. Het lijkt soms meer dat het moment van verandering iets vergt, niet de uiteindelijke aanpassing. Met STIP gaan we processen vereenvoudigen. Komen tot die vereenvoudiging, kost inzet. Tijdens het traject moeten we het evenwicht bewaken. 

Yannick: Iets heel anders. Ben je een vakantiemens?

Wim: Ik houd ervan om mijn wereld te verbreden, afstand te nemen van de dagelijkse praktijk en minder met het hoofd bezig te zijn. Ik ben er veel met mijn gezin op uit getrokken, gekampeerd. Afgelopen jaar zijn we naar Portugal geweest. Dat was voor mijn dochters de tweede keer vliegen in hun leven. Een enorme ervaring. Daarnaast is wandelen een echte passie. Dat heb ik al op diverse plekken in Europa gedaan. Dan zie je mij een week niet. Heerlijk. Ben jij weggeweest met kerst?

Yannick: Ik had met kerst geen vakantie. Eerder dit jaar was ik naar Aruba, op bezoek bij vrienden. Mijn vriendin en ik houden van de zon. Het was zo mooi dat we het jammer vonden dat we terug naar huis moesten. In mijn vrije tijd ben ik ook veel buiten te vinden. Vooral mountainbiken vind ik leuk. Soms wandelen, ik ben vandaag naar kantoor gelopen.

Wim: Dat is maar twintig minuten, toch? We wonen vlakblij elkaar. Ik zal onze eerste kennismaking niet snel vergeten. Drie kratten bier opgestapeld in jouw gang.

Yannick: Klopt. Vorig jaar met kerst bracht het directieteam het kerstgeschenk langs. Ik wist dat ik een bezoekje kon verwachten. Toch was de timing voor mij niet zo gelukkig. We zouden thuis een feestje geven, dus in de gang stonden de boodschappen waaronder wijn en die drie kratten bier. Toen de bel ging en ik jou zag staan, heb ik toch maar open gedaan.
Het valt me op dat DT-leden en steeds meer collega’s hun agenda op verborgen hebben staan. In het kader van privacy, snap ik dat. Maar niet in het kader van transparantie. Hoe kijk jij daar tegenaan?

Wim: Dat voelt voor mij als een spagaat. Ik begrijp wat je aankaart. In de kern ben ik voorstander van zo open mogelijk. Met een verborgen agenda sta je meer op afstand. In feite heb ik ook niets te verbergen. Maar in mijn rol als bestuurder heb ik in mijn verleden voor Woonpunt meermaals gekke dingen meegemaakt. Op basis van mijn agenda gingen soms de wildste verhalen rond over de wijze waarop ik mijn rol als bestuurder vervul. Ik heb een aantal keer mijn neus gestoten en nu dus mijn agenda op verborgen staan. Dat botst met mijn natuur. Maar als je me een keer nodig hebt, weet Shirley te vinden. Zij is mijn rechterhand, kent mijn agenda en weet daar waar nodig altijd een gaatje te vinden. Nu deze klus is geklaard. Waar sta je over 5 jaar?

Yannick: Mijn passie ligt nu bij privacy en huurrecht. Huurders helpen en bij huurrecht dan met name de omwonenden. Ik zou uiteindelijk wel iets voor mezelf willen beginnen. Ik houd van reizen en koken. En als ik dan echt mag dromen? Een hotel op een plek met een iets warmer klimaat. Ik sluit niet uit dat ik over een tijd een andere afslag ga nemen. Nu wil ik vooral veel leren.

Wim: Blijf dromen!