4 min. leestijd
In deze rubriek gaat een DT-lid onder het genot van een kop koffie in gesprek met een medewerker over wat hen binnen en buiten Woonpunt opvalt. Deze keer opzichter planmatig onderhoud Gerard Berndsen en concern controller Peggy Flos.
“Uitgaan van de juiste intentie brengt veel positiviteit”
Peggy: Leuk om met jou in gesprek te gaan, Gerard! Wij kennen elkaar nog niet zo goed hè?
Gerard: Klopt inderdaad. Jij bent concern controller, kun je me eens uitleggen wat jouw werk inhoudt?
Peggy: Een hele mooie vraag. Als concern controller heb je vooral een adviesfunctie. Dat betekent dat ik in veel overlegstructuren zit. Bijvoorbeeld in het directieteam, de investeringscommissie, de treasury commissie en de RvC. Dat vraagt, naast de vergadertijd zelf, om veel voorbereiding en daar ben ik een groot deel van de week mee bezig. Als leidinggevende van team business control gaat mijn 'oprechte aandacht' uiteraard ook naar het team toe. Wat voor jou misschien nog niet bekend is, maar wat de rol van de concerncontroller bijzonder maakt is dat ik een formele escalatielijn naar de RvC heb. Gelukkig heb ik deze escalatielijn al lang niet meer hoeven in te zetten.
Peggy: En jij? Hoe ziet een werkdag van een opzichter planmatig onderhoud eruit?
Gerard: Ik kom altijd eerst naar kantoor om mijn mail en Viewpoint te checken. Daarna kijk ik of er nog zaken geregeld moeten worden. Voor de projecten die nu lopen, maar ook die volgend jaar gaan lopen. Zoals offertes aanvragen of werkvoorbereiding doen. In mijn rayon worden dit jaar planmatig bij 270 woningen de buitenkozijnen vervangen. Dat heeft een behoorlijke impact. En dan zijn er nog de speciale projecten, zoals het uitbannen van de huurgeisers. Mensen bellen, afspraken maken… daar gaat veel tijd inzitten. Bovendien lopen we regelmatig aan tegen situaties in woningen waar we even naar moeten kijken. Ik ben dan ook elke dag wel ergens in mijn werkgebied Hoensbroek. Soms is het planmatig werken eigenlijk ver te zoeken.
“Aanvankelijk stond ik sceptisch tegenover deelname aan de werkgroep kernwaarden.”
Peggy: Jij zat toch in de werkgroep kernwaarden? Hoe kwam je daar terecht?
Gerard: Eigenlijk was ik tweede keus. Toen een collega van mij afzegde, ben ik benaderd. Aanvankelijk stond ik er sceptisch tegenover. Het onderwerp is wat ver van mijn bed. Door deel te nemen hoopte ik wat meer ingewijd te raken in het proces en dat het me dingen opleverde waar ik persoonlijk iets mee kan. Hoewel ik het proces wel heftig en intensief vond, heb ik geen spijt van mijn keuze. Zeker voor een techneut als ik is het wel eens lastig om in een klein groepje te discussiëren over onderwerpen die niet exact zijn. Desondanks hoop ik dat ik toch een fatsoenlijke bijdrage kon leveren. Het was sowieso leuk om collega’s ook eens in een andere setting te leren kennen.
Gerard: De gedragingen die uit die kernwaardensessies kwamen zijn inmiddels aan het DT gepresenteerd. Wat vond jij daarvan?
Peggy: Een hele mooie sessie, heel interactief. Wat ik mooi vind is dat de gedragingen heel concreet zijn geworden. Dat maakt het heel eenvoudig om ze te doorleven en zo weet je meteen wat er van je verwacht wordt. Complimenten daarvoor!
Peggy: Waar ik heel nieuwsgiering naar ben: welke kernwaarde springt eruit voor jou?
Gerard: Dat is een lastige. Ik ben wel van doen wat je zegt, dus ‘wij zijn doeners’ vind ik de belangrijkste. Overigens wordt dit nog niet overal gepraktiseerd. Op het moment lopen er te veel processen door elkaar. Neem nu bijvoorbeeld het project rondom seriematig verduurzamen. Dat heeft diverse raakvlakken met planmatig onderhoud en dat roept vragen op. Ik denk dat het belangrijk is om de juiste mensen eens bij elkaar te zetten om dit af te stemmen.
Gerard: En welke kernwaarde springt eruit voor jou?
Peggy: Ze zijn natuurlijk allemaal belangrijk, maar ‘werken vanuit vertrouwen’ vind ik bijzonder mooi. Misschien raar voor een concern controller. Wij hebben nu eenmaal van oudsher het imago dat we geen vertrouwen hebben en alles willen controleren. Maar als je ervan uitgaat dat je collega iets met de juiste intentie doet, dan brengt dat veel positiviteit. En het bevat ook lerende componenten. Trouwens privé ga ik ook altijd uit van vertrouwen, wantrouwen geeft mij geen fijn gevoel.
“Ik maak graag een rondje door het Heuvelland op de ‘foetelfiets’.”
Peggy: We hebben het nu een hele tijd gehad over zakelijke dingen. Wat is jouw passie buiten het werk? Waar kun je oprecht van genieten?
Gerard: Van muziek. Ik speel klarinet bij de harmonie waar ik al 50 jaar lid ben. En ik ben ook leider van een blaaskapel. Dat kost veel tijd, maar het brengt ook veel gezelligheid. Daarnaast beleef ik veel plezier aan onze vier huiskatten. En als het weer het toelaat, maak ik graag een rondje door Heuvelland op de ‘foetelfiets’, ofwel de e-bike. Verder kampeer ik graag met de caravan in Oostenrijk. Ik hou van de bergen, de mensen en de ‘Gemütlichkeit’. Dit jaar gaan we voor de vijfde keer op rij naar dezelfde camping, dat voelt inmiddels als thuiskomen. Het overhemd dat ik nu draag, heb ik daar ook gekocht.
Gerard: En jij?
Peggy: Ik hou van lekker eten en gezelligheid en ben dus echt een sociaal dier. Gelukkig kan mijn man goed koken en ik hou ervan om het op te eten, dus we passen goed bij elkaar. Met een druk gezin - een man, twee pubers en een hond – kan ik af en toe ook genieten van alleen op de bank zitten en een boekje lezen. Ik heb trouwens geen ‘foetelfiets’, maar speel graag tennis en speel ook competitie. Daarmee kan ik echt alles loslaten en mijn hoofd leegmaken. Zo fijn! De derde ronde, op het terras, daar geniet ik ook enorm van.
Gerard: Tot slot nog één dingetje dat ik vorige week opving. Klopt het dat jij wel eens moeite hebt om de weg te vinden?
Peggy: Hahaha, dat klopt! Toen ik net begon met werken bij PwC, moest ik continu naar klanten en in die tijd had je nog geen navigatie. Dat was een hoop gepriegel op je telefoon, daarom reserveerde ik dan een halfuur extra om de weg te vinden. En dan nog ben ik wel eens verkeerd gereden. Maar dat heeft ook voordelen, vooral privé. Want daardoor ben ik soms op plekken geweest waar ik anders nooit zou komen.
Go Peggy! Go Gerard!
gelezen
