40 jaar huren: “Ik voel me hier veilig en thuis”

In 1985 verhuisde Rosie Walraven van Noord-Brabant naar Maastricht. Nu – 40 jaar later – woont ze nog steeds met veel plezier in Sint Maartenspoort. Ze zag menig bestuur van studentenverenging Koko voorbijkomen, maar ook de bloei van de buurttuin. “Het is eigenlijk altijd al een fijne wijk geweest.”

Redelijk rustig

Het huis van Rosie stond er pas een jaar toen ze er kwam wonen met haar twee dochters. “De ligging was perfect: jonge en oude buurtbewoners door elkaar, dicht bij het OV en de snelweg, en je hoeft de brug maar over en je bent in het centrum.” Ze laat het eerste huurcontract zien, toen nog van Beter Wonen. “Het was redelijk rustig, maar in 1999 kwam hierachter studentenverenging Koko te zitten. Ze hebben een andere levensstijl en zeker in de zomer heb ik ’s nachts wat last van lawaai.”

Zegje doen

Hier heeft de buurt iets op gevonden. Het buurtnetwerk – waar Rosie ook lid van is – houdt twee keer per jaar een buurtoverleg. Hier komen niet alleen buurtbewoners op af, maar ook handhaving, ondernemers, mensen van het AZC en bestuursleden van Koko. “Dan kunnen mensen hun zegje doen en vragen stellen.” Dat draagt bij aan het fijne wijkgevoel, merkt Rosie. “Dit moeten we wel blijven doen, want zo’n bestuur wisselt elk jaar.” Gelukkig voelt ze zich veilig en thuis in haar woning. “Dat vind ik het belangrijkste.”

Het ‘gezètsje’

Het hele jaar door leveren buren regelmatig items aan voor het buurtkrantje dat vier keer per jaar uitkomt. “De editie van december is alweer gevuld”, lacht Rosie en ze laat trots het ‘gezètsje van Sint Maartenspoort’ zien. Verhalen over de buurt, de geschiedenis, leuke feitjes vullen het boekje. “We gooien het bij iedereen in de bus. Als mensen een nee/nee-sticker hebben, kunnen ze een stickertje van ons krijgen waardoor ze het boekje tóch krijgen.”

Groene oase

Een ander succesvol initiatief is de buurttuin. Rosie laat enthousiast het stukje groen zien. Een grasveld, bakken voor de moestuin, een boom ter herinnering aan een overleden buurvrouw. “Die picknickbanken hebben we aangeschaft met geld van de burgerbegroting.” Vier houten zitjes staan in de schaduw, uitnodigend voor een kopje koffie en praatje met de buren. “Sinds kort hebben we een opbergcontainer voor alle spullen.” Wat ooit een stukje niemandsland van de gemeente was, is nu een oase die door omwonenden twee keer per week zelf onderhouden wordt.

Burendag

In september organiseert het buurtnetwerk burendag in de tuin. “De leden van Koko staan achter de bar, er komt een bandje, voor de kinderen is er een springkussen.” Rosie hoopt op een goeie opkomst. Haar vrijwillige en tomeloze inzet voor de buurt is bewonderenswaardig. “Ach, die betrokkenheid komt vanzelf”, lacht ze bescheiden.

Ben jij of ken jij iemand die ook al geruime tijd - 40 of 50 jaar - bij Woonpunt huurt? Laat het ons dan weten door een mailtje te sturen naar info@woonpunt.nl