“Als het erop aankomt, staan we voor elkaar klaar”

Het is behoorlijk druk in de woning van Piet Metzen (57) in de Kasteelkolonie, Hoensbroek. De stukadoor is bezig in de keuken en ondertussen komt iemand de deurposten opmeten. In april ontstond er brand in zijn huis en dat had een enorme impact op zijn leven. 

Ons kent ons

Hij is geboren en getogen in Brunssum. “Als jonge jongen heb ik mijn moeder verzorgd en later ben ik op het woonwagenkamp hier vlakbij gaan wonen.” Piet werd verliefd, maar zijn vriendin kwam vroeg te overlijden. “Toen wilde ik niet meer in die woonwagen blijven wonen en ben ik naar de Markgravenstraat verhuisd.” Hij woont er al negen jaar erg graag. “Het is hier ons kent ons, maar we lopen de deur niet bij elkaar plat. Iedereen is op zichzelf, maar als het erop aan komt, staan we voor de ander klaar en letten we op elkaar.”

Lichterlaaie

Zo ook op de avond van 23 april 2022. Piet ging bij zijn vriendin eten. “Ik had de hele dag met vloertegels gesjouwd en was moe.” Hij was zijn woonkamer aan het opknappen, samen met een buurtbewoner, en toe aan een dutje. “Rond een uur of elf ’s avonds belde mijn schoonzus me wakker. Zij woont verderop.” Er volgde een vreselijk bericht: zijn huis stond in lichterlaaie. “Als je zoiets ziet, dat vergeet je nooit meer. Het heeft een enorme impact op mijn leven. Het zijn wel maar spullen en ik ben verzekerd, maar toch is het heel heftig als je dit overkomt.”

Duim

De muren waren zwart, de nieuwe keuken geheel verbrand en tot en met de zolder moest Piet alles gaan opruimen. Zijn vriendin en een goede vriend hielpen hem. Inmiddels kan het opbouwen beginnen. “Het bouwbedrijf is zó!” zegt hij en steekt zijn duim omhoog. “Ik ben alleen niet gewend dat ik moet toekijken hoe anderen werken.” Tevreden kijkt hij naar de keuken. Die zit er inmiddels weer in. “Ik moet nog een kastje ophangen en mijn vriendin gaat dan alles schoonmaken. Als die klaar is, dan glimt alles weer!” 

‘Ik zou hier niet meer weg willen’

Over een paar weken zijn de werkzaamheden achter de rug. “Het is nu soms wel wat druk in huis”, bekent Piet. “Dat ben ik niet gewend, ik ben graag alleen met rust om me heen. Dus dan ga ik even bij mijn schoonzus op bezoek, naar een vriend in de straat of mijn vriendin.” Hij is bovenal ontzettend tevreden met Woonpunt en hoe alles verlopen is. “Ik hoef Kyra, onze buurtcoördinator, maar te bellen en het wordt geregeld.” Weer steekt hij zijn duim op. Maar dat werkt ook twee kanten op. Piet verzamelde een tijdje oud ijzer in zijn achtertuin. “Kyra gaf toen aan dat dat niet de bedoeling was. Toen zei ik: ‘Als jij wil dat ik geen ijzer meer opsla in de tuin, dan doe ik dat niet meer. Dat beloof ik jou’ Daar hebben we toen de hand op geschud.” Sindsdien heeft Piet een andere plek gevonden om het oud ijzer op te slaan. Ondanks de brand, blijft hij blij met zijn huis. “Ik zou hier niet meer weg willen.”